علیا ماجده المهدی،آن هنرپیشه ی تونسی، چند ایرانی و نمونه های مشابه قدیمی تر! او زمانی عریان شد که عریان شدن دیگر کلیشه شده است. اما ذهن کوچکش هنوز فکر میکند خیلی آوانگارد است!

جاسبی رفت

جاسبی هم رفت. از خوبی های دولت احمدی نژاد یکی همین شکستن برخی تابو های 30 سالست، که با در هم شکستن شاه

 مهره شان در این سال ها محقق شد. ازین به بعد روسای دانشگاه آزاد، بهتر یا بدتر از عبداله جاسبی، با واسطه دولت منتخب 

مردم، انتخاب میشوند. این خوب است، نیست؟

خانه سینما

این خانه سینما هم داستانیست برای خودش. یک نفر نیست به این ها بگوید بابا جان تو که میخواهی مبارزه کنی، چرا به فکر هزینه هایش نبودی؟ بیانیه می دهید، تحریم می کنید، جشن میگیرید با هزار و یک داستان سیاسی و …. ، هوا که پس شد، شیپور دستتان میگیرید که ما یک تشکل صنفی هستیم! جمهوری اسلامی را قبول ندارید، از آن طرف توقع حمایت دولتی دارید. حالا هم که اوضاع خراب شده، درویش را با سابقه فیلمسازی دفاع مقدس، به تلویزیون می فرستید تا از مقام معظم رهبری نقل قول کند! شما حتی مبارزه کردن را هم لوث کرده اید.

شعبان تاج بخش!

در نگون بختی محمد رضا پهلوی همین بس که شعبان جعفری ملقب به تاج بخش بود. چه خودخوانده و چه دیگر خوانده.

خط امامی ها

از میان جریان ها و طیف های مختلف اپوزوسیون نظام در این روزها، که طبعا در جبهه روبرو قرار می گیرند، برای من غیر قابل تحمل ترینشان همین خط امامی ها (یا جناح چپ درون نظام و یا هر کوفتی) هستند. همین ها که مردانشان گاهی ریش و ته ریش دارند و زنانشان چادر به سر. همین ها که به ما میرسند فریاد وا اسلاما سر میدهند و در مقابل دیگران از نبود آزادی بیان سر تکان می دهند. همین هایی که در دولت های قبلی به نان رسیده بودند و امروز که سفره جمع شده (یا حتی کس دیگری جایشان نشسته) ، با ترش رویی سنگر عوض کردند! اینان کسانی اند که ملت را به هزینه کردن تشویق میکنند و خود فقط هزینه می برند و اگر هزینه ای هم کردند، در روز تقسیم غنایم، بیشترش را برده اند. خدا میداند که تحمل ساعت ها هم کلامی با یک سلطنت طلب یا …. قابل تحمل تر است از این ها! بی نوا اپوزوسیون که اینها را باید در کنار خود ببیند.